Vandag is ons dag in Mauritania. Het jy al ooit deur 'n land gery vir 'n hele dag lank waar daar geen Koninkryksgebou is nie? 'n Man kom sit langs jou ontbyttafel om die groep af te luiter.
Jy sit met oop oë en bid vir die kos sonder om die naam bo alle name te noem!
Die tog neem heelwat langer as 5h35min, want daar is omtrent 15 padblokades wat amlal 'n "viche" soek.
Dit is 'n afskrif van jou paspoort met die voertuig se besonderhede en jou beroep opgeskryf.
Sand en nogmaals sand:
Hulle slag sommer bokke langs die pad:
'n Millitêre konfooi hou ons lank op en ons vat kortpad deur 'n dorpie agter 'n string van taxi's.
In die hoofstad aangekom lyk dit of die donkiekarre resies jaag.
Dit was aangenaam om voor 17:00 by ons bestemming te wees en ons gaan sit buite op die stoep om die volgende dag te beplan. Binne minute kom sit daar 'n man by die tafel langs ons en bly die hele tyd daar tot ons weg is.
Ons bid dat 'n deur sal oopmaak vir die land!
Almal probeer bietjie vroeër in die bed kom, môre is 'n lang dag!
Psalm 37:10
“Net ’n klein rukkie nog, dan sal daar nie meer mense wees wat niks van God wil weet nie. Jy sal na hulle soek, maar hulle sal weg wees.”
No comments:
Post a Comment